Nieuwjaarsspeech Rene van der Klink

Beste Mensen,

Normaal gesproken begin ik mijn speeches met "dames en heren” maar omdat ik jullie intussen een beetje heb leren kennen houd ik het dus vandaag op "beste mensen”.
Sorry dat ik u even van de borrel en de bitterballen af moet houden maar ik wil u allen allereerst een bijzonder goed en sportief 2019 toe wensen en doe dat tevens uit naam van mijn mede bestuursleden.
Als Voorzitter begin ik vandaag alweer aan mijn negende en tevens laatste nieuwjaarsspeech!
In september draag ik het stokje over aan een nieuwe kandidaat die deze prachtige vereniging naar een volgende fase mag begeleiden.
Normaal gesproken wordt er aan het begin van het jaar ook uitvoerig teruggeblikt maar ik heb besloten om dat vandaag niet te doen. 
Bij de mooie, sportieve en helaas ook soms droevige gebeurtenissen uit 2018 hebben wij met elkaar daar al regelmatig bij stilgestaan. 
Vooruitkijken is het credo maar eigenlijk wil ik vandaag met u ook eens opzij kijken…. juist ja, naar elkaar….
Waarom? We zullen het binnen deze vereniging met elkaar moeten doen en daar ligt de uitdaging!
Zoals wij hier met elkaar bijeen zijn, leden, vrijwilligers, trainers, sponsors en vrienden van vormen wij samen HC Schiedam.
Een vereniging met de omvang van HCS, met zo’n 1400 leden, met ambities op zowel het sportieve als maatschappelijk vlak, heeft op alle gebied professionele vrijwilligers of vrijwillige professionals nodig om aan alle ambities en mooie toekomstplannen te kunnen voldoen.
De vrijwilligers die nog belangeloos iets voor een ander willen doen zijn onze helden en daar moeten we zuinig op zijn!
We hebben het binnen HCS over serieus hockey maar ook serieus hockey plezier en serieuze hockey feestjes en dat vraag serieuze aandacht en begeleiding. Dat kan gedeeltelijk tegen betaling maar zal ook voor een groot gedeelte op vrijwillige basis gedaan moeten worden. Dat is de kracht en waarde van een vereniging!
HCS ontwikkeld zich gestaag, de peuter heeft leren lopen en gaat naar een volgende levensfase toe waarbij ook weer een ander beleid hoort. 
We gaan sportief gezien flink vooruit, de standaardteams liggen op koers, er is een grote en trouwe supportersschare, er zijn leuke feestjes en TD’s, er is een mooie Business Club, een bloeiende jeugdafdeling en een goedlopende bar. Dat moeten we uiteraard koesteren en uitbouwen. Maar dat gaat allemaal niet vanzelf.
Daar moet beleid op gemaakt worden. Een beleid waarbij een voorzitter en bestuur niet voorop loopt en aan de kar trekt, maar slechts de weg wijst..
Een beleid met draagvlak en waarbij vele handjes het werk daadwerkelijk kunnen uitvoeren.
Het KNHB congres later deze maand staat in het teken van de "vereniging van de toekomst”.
Veel verenigingen hebben het moeilijk. Moeilijk voor wat betreft de financiën. Bij de meeste verenigingen is er sprake van een opwaartse druk aan trainingskosten en vaak stagnerende sponsorinkomsten. 
Verenigingen hebben het ook moeilijk met ledenbehoud en werving van nieuwe leden. 
Leden willen daarnaast steeds meer naast het klassieke aanbod van sport. De KNHB spreekt dan ook over de "Disneyficering van verenigingen” .
Zijn dit problemen? Nee zeker niet. Ik zie dat in een veranderend tijdsbeeld louter als uitdagingen die wij met elkaar absoluut kunnen en moeten tackelen.
Aan de start van een nieuw jaar is het ook gebruikelijk om goede voornemens te maken..
Een paar kilootjes afvallen, wat minder drinken, wat meer bewegen etc.
Laten we die goede voornemens ook toepassen op onze hobby, op ons functioneren binnen deze vereniging.
Daar kunnen we allemaal aan bijdragen zoals:
Kleine dingen: Betaal je contributie op tijd, kom opdagen voor je bar- of fluitdienst, Gedraag je op en om het veld, een scheidsrechter gaat echt niet beter fluiten van een scheldkanonnade. Benader elkaar positief en deel ook eens een compliment uit aan diegene die de handen uit de mouwen steken of proberen er het beste van te maken.
De kracht van onze vereniging moet van binnen uit komen en niet opgelegd worden. Landelijke trajecten en projecten als "sportiviteit en respect” zouden niet nodig moeten zijn. Zeker niet als wij de moed hebben om elkaar aan te spreken en vooral te steunen.
Ik wil u vandaag, bij de start van het nieuwe jaar, vooral inspireren om mee te doen. En dat hoeft beslist niet altijd bestuurs- of commissie werk te zijn. Al zijn het maar kleine taken zoals een bardienst, een fluitbeurt, het halen van een scheidsrechter diploma, een training geven, een klusje doen, helpen schoonmaken etc.
Ik wil afsluiten met een compliment en een bedankje aan iedereen die zijn of haar stinkende best doet voor HCS. Of dat nu vrijwilligers zijn of betaalde krachten, uiteindelijk moeten we één grote familie vormen.
Beste mensen,
We zijn met HCS begonnen om geschiedenis te maken, zorg dat je daar zelf ook een bijdrage aanlevert.
Ik heb vertrouwen in onze club en 2019. Ik heb er ook veel zin in.
Ik zou dan ook graag met het glas willen heffen op onze mooie club!